کد مطلب:211239 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:198

امام صادق با جدش
درباره حضرت امام جعفرصادق علیه السلام از نظر مورخین عرب همان سبك عمومی عمل شده و لذا هر یك به مفاد نتیجه روحی و علمی شرح زندگانی امام را به دو جمله یا كم و بیش خلاصه كرده اند اما فرقه امامیه در نشو و نمای این خاندان و سیره روزمره آنها قدم كاوش و تحقیق نموده و از معاصرین آنها سینه به سینه نقل اخبار كرده اند.

حضرت امام جعفرصادق علیه السلام با جدش زین العابدین پانزده سال به طور متوسط و یقین زندگی كرده كه اگر رحلت امام چهارم را سال 95 و تولد امام صادق علیه السلام را سال 80 قبول كنیم همین مدت در پرورش جدش بوده و از نبوغ ذاتی وحدت ذهن و شدت ذكاء خویش در محفل جدش بهره كافی برده و از آن اسرار و رموز املاء و انشاء امام سجاد علیه السلام حداكثر استفاده را نموده است.

شكی نیست كه هر طفلی از سن ده یا پانزده سالگی حداكثر كاوش و جستجو و تفحص و پرسش و سئوال را در آنچه نمی داند می نماید و اصراری دارد كه مجهولات خود را بپرسد و هیچ كس برای این گونه مسائل از پدر و مادر و جد و جده آشناتر و نزدیكتر نیست خاصه كه یك تحولی در خاندان آنها رخ دهد علت و عوامل و وسایل و اسباب آن را می پرسد و



[ صفحه 25]



می خواهد به ریشه كار دست یابد و این غریزه طبیعی كشف و كسب علم است كه مكرر دیده شده كودكان در این قسمت بسیار مصر و با استقامت و پافشار در سلسله سئوالات متعاقب خود می باشند و پدر و یا مسئول هر چند پاسخ منفی هم بدهند آنها دست بردار نیستند، تا قانع شوند.

امام زین العابدین علیه السلام در سی ساله آخر عمر پس از فاجعه مولمه كربلا مواجه با حوادث خونینی گردید مخصوصا در مدینه و انقلاب خونین حملات قتل عام و نهب اموال مردم از طرف آل زیاد و آل مروان امام صادق علیه السلام را به یك سلسله حوادث مهم و علل پیدایش آن متوجه ساخت و سیره آباء و اجداد خود را بر طریق عمل در قبال آن وقایع مشاهده می كرد.

مصائب و متاعبی كه برای جدش رخ داد. سطور برجسته ای برای توجه به روح الاجتماع ملت اسلام بود كه هدف دین چیست و چگونه عمل شده و مخالفین چگونه تلقی كرده اند در این موقع كه منابع اختلاف و خصومت را دید در مقام راه حل قضیه برآمده كه با حس انتقام و قصاص جا عمل معارضه و مبارزه به مثل یا طریق هدایت و ارشاد پیش گیرند و هدف اصلی مشعل داری را به منصه ظهور و بروز رساند.

امام صادق علیه السلام در كنار محفل تربیتی جدش كه از مكتبهای تربیتی بسیار عمیق و پر اهمیت بود قرار داشت و از افاضات علمی و تهذیب نفسانی امام سجاد علیه السلام به حد كمال تربیت و زهد و عبادت و تقوی فراگرفت و مایه تربیتی او در ظاهر پس از تربیت ربوبی در مهد عواطف زین العابدین علیه السلام بود.

موضوعی كه بسیار جالب توجه است و نشان می دهد تربیت ربوبی و تهذیب نفسانی منشاء اصلاح حال اولیه هر فردی است این است كه یك جوان مراهق و تازه بالغ كه به سر حد كمال غرائز طبیعی رسیده با یك مردی كه مراحل حیات را طی كرده و شهوات او كشته شده چگونه در وضع و محاذات افاضه و استفاضه تربیتی قرار گرفته و نیروی قابله و قابضه او در اخذ آموزش و پرورش قوت و قدرت گرفته و هر چه را كه جدش با او به میان گذاشته همه را به حد كمال فراگرفته است.

پانزده سال هر گفتار و كردار و رفتاری امام سجاد علیه السلام داشت جعفر بن محمد فراگرفت و مانند نقش بر سنگ در خاطر صاف و پاك او منقش گردید كه بارزترین آن حالت عبادت و تقوی و زهد و ورع و حال گریه و خضوع و خشوع بوده است این تربیت و ادب دینی و توحیدی امام صادق علیه السلام را مهیای یك عالم روشن تر و صحنه پهناورتری از علم و فضیلت نمود.



[ صفحه 26]